تعداد صفحات: 22 کد محصول :6653 حجم فایل:56,79 KB نوع فایل :rar

مقدمه

يا أَيّهَا النّاسُ كُلُوا مِمّا فِي اْلأَرْضِ حَلالاً طَيِّبًا ....[1]

يكي از خصوصيات هر موجود زنده نياز به غذا است. غذا براي تأمين نيروي مورد نياز بدن، براي فعاليت كار دستگاه های مختلف بدن، رشد و نمو، تأمين حرارت ثابت بدن و هر يك از تظاهرات حياتي لازم است و اين واقعيت كه زندگي بدون غذا ميسر نيست مي تواند به طور كلي از اهميت بسيار زياد تغذيه كفايت كند. البته در نظام آفرينش، خالق يكتا به لطف و رحمانيتش در قالب هدايت تكويني، موجودات زنده را به دستيابي به مواد غذايي مورد نياز و تعيين حدود لازم راهنمايي كرده است، ولي انسان را به استعانت از قوه ي تفكر، و بالاتر از آن هدايت انبيائ الهي مورد رحمت افزون تري قرار داده است، كه تشخيص خير و صلاح او را در همه ي مسائل و از جمله در باب تغذيه آسان تر ساخته است. زيرا آن چنان كه در اكمل اديان الهي، با حلال كردن چيزهاي پاكيزه و حرام كردن پليدي ها، سلامت جسم و روان آدمي را تضمين نموده است. وَ يُحِلّ لَهُمُ الطّيِّباتِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ وَ يَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ اْلأَغْلالَ الّتي كانَتْ عَلَيْهِمْ ...[2]و در عبارت كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ [3]و از بطن ديگر آياتت ديگر آيا همچون فَلْيَنْظُرْ أَيّها أَزْكىrlm; طَعامًا [4]و در لابه لاي احكام تغذيه با استنباط از برخي آيات
ديگر [5]و با تكيه بر ضرورت بهره گيري صحيح از نعمات الهي و اين كه به اين بهره گيري مؤمنين البته شايسته ترند زيرا بناي آفرينش آدمي بر بندگي خدا [6]و قرارر گرفتن در مسير كمال است كه البته مؤمن كه سالك اين طريق است به مقام قرب الهي نزديك تر است. قُلْ مَنْ حَرّمَ زينَةَ اللّهِ الّتي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْْ هِيَ لِلّذينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدّنْيا خالِصَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ كَذلِكَ نُفَصِّلُ اْلآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ [7]شيوه ي تغذيه ي آدمي مشخص مي گردد به خصوص كه مؤمن هنگام استفاده ازز نعمات الهي راه افراط و زياده روي و اسراف را پيش نخواهد گرفت وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنّهُ لا يُحِبّ الْمُسْرِفينَ [8]و نيز چون در همه ي اعمال و افعال او ياد خدا بهه عنوان عامل نظارت و كنترل اعمال و افعالش جاي خاص و ممتازي دارد و غذا را با ذكر خدا مي خورد، لذا امر و نهي خدا را قبل از برداشتن لقمه در نظر دارد، و آيه يي شريفه ي فَلْيَنْظُرِ اْلإِنْسانُ إِلىrlm; طَعامِهِ [9]كه آدمي بايد در غذاي خود (اعم از غذاي فكري و جسمي) به دقت بنگرد. او را به انديشه در كيفيت غذا، كميت آن، ارتباط آن باا نياز جسم او، پاكيزه بودن آن و اين كه تا چه حد حقوق جامعه در آن رعايت شده و حلال و حرام خدا را مورد توجه قرار داده و از اين گونه دقت ها در ابعاد مختلف آنن برخواهد انگيخت.

و چون لقمه ي حلال و گوارا را فرو مي برد شكر نعمت خدا مي گويد و در طلب توان خدمت و اداء وظيفه ي خود [10] غذا خوردن او نيز عبادت خواهد بود. مسلمانان با الهام از حديث كل شيئي تكون فيه المعضرة علي الانسان في بدنه فحرام آکله الا في حال الضروره [11]مي داند كه آنچه براي او زيان آور باشد خوردنش مجاز نيست حتي اگرر اين زيان بخشي از خوردن غذاي پاكيزه و مفيدي باشد كه بيش از حد لزوم خورده شود.[12]ترديدي نيست كه خداي لطيف خبير مبناي تحريم برخي از خوردني ها وو حلال كردن برخي ديگر از آن ها را با علم بر تأثير آن ها در بدن آدمي و مصلحت انسان قرار داده است.

چنانكه اين معنا را در كلام معصوم (ع) مي توان ديد [13]لذا تغذيه ي يك مسلمان از ويژگي هاي ممتازي برخوردار است كه در عين استفاده از نعمت هاي خداوندي حدود و حريم آن ها را نيز مورد نظر دارد و از تغذيه به عنوان وسيله اي جهت تأمين امكان وصول به هدف از مجراي تأمين سلامت جسم و روان بهره مي گيرد، به تأثير نحوه يي تغذيه و مقدار آن بر روي اخلاق و روان خود توجه دارد.

لینک دانلود:

اقدام پژوهی چگونه توانستم مصرف خوارکی دانش آموزان را کنترل ک